Ik ben een feestbeest. Altijd al geweest. Ik doe op een feestje het licht aan, én uit. Als laatste krijger op de dansvloer en tijdens het ochtendgloren samen met de glasscherven naar buiten geveegd. That’s me.
Na 16 bacootjes kwam ik pas echt lekker op gang. Als ik langskwam bij vriendinnen stond de wijn al koud, want ze kenden me goed. Het maakte me niet eens uit wat er op tafel kwam. Zelfs die ouwe fles jenever van Ome Jan kon je aan me kwijt. “Als er maar alcohol in zit!”, was mijn motto. Maar wees gerust, je hoeft me nog niet bij de plaatselijke AA aan te melden. Want sinds een jaar of twee is alles anders.
Of het nu de leeftijd is of dat feestjes tijdens corona niet doorgingen, feit is dat tegenwoordig 2 wijntjes meer dan genoeg voor me is. Ik ben het ontwend, die feestjes. En daarmee ook de alcoholconsumptie die ermee gepaard ging. Best jammer eigenlijk, want ik ging er lekker op. Want weet je: met een paar wijntjes kwam mijn tweede persoonlijkheid naar boven. Die gezellige extraverte D, die losging op elke dansvloer. Die persoon is even opgeborgen totdat ze weer naar buiten mag. Maar of ik haar bevrijd? Ik weet het nog niet.
Ik geniet nu namelijk ook heel erg van het cuddelen op de bank onder een dekentje met een kop thee. Van kneuterige legpuzzels leggen. En vroeg naar bed. Boy, how times change!
Die tijd van indrinken, stappen tot je erbij neervalt en ’s nachts snackbars onveilig maken is voorbij. Van boerendisco in de mais tot de meest exclusieve clubs in Europa: ik ben er geweest. And I loved it. Toch kriebelt het soms nog een beetje. Het op stap gaan bedoel ik. Feesten draait voor mij om dansen, en dat vond en vind ik nog steeds geweldig. Dat is al zo sinds ik als klein ballerinaatje op het podium stond en deze dance fever is nooit meer weggegaan. Die alcohol, daar ging het me niet eens om. Waarschijnlijk heb ik dat stukje daarom de afgelopen 2 jaar ook niet gemist. Maar losgaan, meezingen en de muziek tot in je botten voelen wél!
Bovenstaande foto is genomen pré-corona, op Solar festival in 2018. Toen het allemaal nog kon, weet je wel :)
Dus als je me binnenkort hoort roepen: “Waar is dat feestje?”, kijk dan niet raar op. Je vindt me op de dansvloer. Mét een Spaatje Rood.
Meer columns lezen?
Deze columns zijn een feestje om te lezen!