Ik besefte dat ik nooit het succes zou krijgen dat ik zo graag wil. De oplossing lag daar, recht voor me. Maar toch had ik de moed niet. “Je kunt het!”, schreeuwde mijn optimisme. Maar de andere stem was de baas. De negatieve stem die mij ervan verzekerde dat het geen zin had. Dat het nooit zou lukken.
Ondernemen draait om connectie maken
De belangrijkste les die ik in 20 jaar ondernemen heb geleerd is dat alles draait om connectie maken. Connectie met je klant, maar vooral met jezelf. Ontdekken waar je goed in bent en wat je (nog) niet goed kan. Jezelf tot in het diepst van je ziel kennen en je talenten ontwikkelen. Maar wat nou als je werkelijk alles al geprobeerd hebt, maar je blijft falen? Wat dan?
Is het een kwestie van gewoon dóen, desnoods tot je erbij neervalt? Wanneer mag je opgeven? Erkennen dat het niet voor jou in de sterren staat? Toegeven aan de mislukking?
Ik ben een vechter. Ga door tot het einde, zelfs wanneer ik allang weet dat het vergeefse moeite is. Omdat ik het gewoon zo ontzettend graag wil. Verstandig? Nee, meestal niet. Het kost een hoop energie en laat me uitgeput achter. Maar er is altijd die hoop dat het ooit gaat lukken, als ik het maar blijf proberen. Dat is die onverbeterlijke optimist in mij. Zij pusht me verder dan ik ooit had durven dromen, zorgt voor diepe dalen en hoge pieken. Zij is de reden dat ik de moed kan verzamelen om door te zetten. Steeds weer opnieuw.
Het overwinnen van onmogelijkheden
Wéér een nieuwe creatieve oplossing verzinnen. Brainstormen, mindmappen en inspiratie opdoen, in de hoop het ei van Columbus te vinden. Alles voor het succes. Maar belangrijker: het overwinnen van de onmogelijkheden die ik mezelf heb opgelegd. Dat is mijn struggle en tegelijkertijd mijn missie. Wat is die van jou?
Meer lezen?
Deze artikelen vind je waarschijnlijk ook interessant: